ျမန္မာစတီးမစ္မိသားစုဝင္မ်ားအားလံုး
စိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္း၊ ကိုယ္၏က်န္းမာျခင္းမ်ားႏွင့္
ျပည့္စံုႏိုင္ၾကပါေစဗ်ာ...
ဒီတစ္ပက္ေတာ့ လုပ္ငန္းခြင္ထဲတြင္ ေတြ႕ႀက်ံဳေနရတဲ့
လူေတြအေၾကာင္း အနည္းငယ္ေျပာျပခ်င္၊ ေရးခ်င္မိ၍
ယခုေဆာင္းပါးတိုေလးအား ေရးသားလိုက္ရျခင္းျဖစ္ပါသည္။
မ်က္ႏွာဆိုတာ လူတိုင္းက အေရးတယူႏွင့္ တန္ဖိုးထားၾကေသာ
အရာျဖစ္ပါသည္။ မနက္မိုးလင္းတာႏွင့္ ကိုယ္လက္သန္႔စင္ကာ
မွန္ေရွ႕မွာ ရပ္ၿပီး မိမိ၏မ်က္ႏွာအား မၾကည့္သူဆိုတာ
မရိွသေလာက္ကိုရွားေပလိမ့္မည္။ မ်က္ႏွာ အမ်ဳိးမ်ဳိးရိွ၏
စက္ဝိုင္းပံု၊ ဘဲဥပံု၊ ႀတိဂံပံု၊ ေလးေထာင့္ပံု
တို႔ျဖစ္ၾကသည္။ လူတိုင္းက မိမိ၏ မ်က္ႏွာကို ဂ႐ုစိုက္ၾကသည္။
ခႏၶာကိုယ္ေပၚကတစ္ျခားေနရာမွာ အနာေပါက္ျခင္းထက္
ဝက္ၿခံေသးေသးေလးတစ္လံုး မ်က္ႏွာေပၚေပါက္ျခင္းကို
ပိုၿပီးဂ႐ုစိုက္သည္။ လူဆိုတာ အလွႏွင့္ အခ်စ္ကို တန္ဖိုးထား
ၾကသူမ်ားျဖစ္ၾက၏။ စာအုပ္တစ္အုပ္တြင္ဖတ္ဖူးသည္။ ပေလတိုႏွင့္
ဆိုကေရးတီး တို႔ထက္ေရွးၾကေသာ ကဗ်ာဘိုးေအ"ဟိုးမား" ကဤသို႔
ဆိုခဲ့ေလသည္။
" Two things greater than all things are
one is love the other one is war. "
" ေလာကတြင္ အရာခပ္သိမ္း တို႔ထက္ ႀကီးျမတ္ေသာ အရာႏွစ္ခုမွာ
" အခ်စ္ႏွင့္စစ္" ျဖစ္၏တဲ့။
အခ်စ္ဆိုမွေတာ့ အလွႏွင့္ကင္းၿပီး စဥ္းစား၍မရႏိုင္ေပ။ ဘာေၾကာင့္ပဲ
ခ်စ္ခ်စ္ မိမိ၏ခ်စ္သူသည္သာ ကမ႓ာမွာ အလွဆံုးျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူတိုင္းက မိမိတို႔၏မ်က္ႏွာအား လွပေအာင္
ဂ႐ုစိုက္ၾကသည္မွာ ဆန္းမည္ဟု မထင္ေပ။
မ်က္ႏွာဆိုသည္မွာ လူ၏စိတ္ကိုဖက္ႏိုင္ေသာ ျပတင္းေပါက္ျဖစ္သည္
ဟု ဆိုၾကသလို မိမိပိုင္ဆိုင္ထားေသာ မ်က္ႏွာသည္ မိမိ၏ စိတ္အေျခေနကို TV ဖန္သားျပင္ကဲ့သို႔ အျခားသူမ်ားကို ျမင္ေစႏိုင္၏။ လူတစ္ေယာက္၏ စိတ္ဆိုးျခင္း၊ ေဒါသထြက္ျခင္း၊
ဝမ္းသာျခင္း၊ ဝမ္းနည္းျခင္း စသျဖင့္ စိတ္ခံစားခ်က္မ်ားကို အဲ့ဒီလူ၏
မ်က္ႏွာအား ၾကည့္ၿပီးအကဲခက္သိႏိုင္သည္။ သို႔ေပမဲ့ လူေတြ၏
မေကာင္းေသာစိတ္၊ မေကာင္းေသာ အႀကံစည္ကိုကား မ်က္ႏွာကို
ၾကည့္ၿပီး အကဲခက္လို႔မရႏိုင္ေပ။ အေၾကာင္းမွာ သူတို႔၏ မ်က္ႏွာအား
အၿပံဳးမ်ားျဖင့္ တန္ဆာဆင္ထားေသာေၾကာင့္ သူတို႔၏ အတြင္းစိတ္ကို မသိႏိုင္။
"ေနာက္ေက်ာ ဓားနဲ႔ေထာက္မွ ဓားျမမွန္းသိ " ဆိုသလို
တခ်ဳိ႕တခ်ဳိ႕ေသာ လူေတြဟာ ကိုယ့္ေရွ႕မွာေတာ့ ၿပံဳးၿပံဳးရႊင္ရႊင္ႏွင့္
စကားကို သကာသုပ္ၿပီး ေျပာတက္ၾက၏။ ကိုယ့္ေနာက္ကြယ္မွာေတာ့ မေကာင္းႀကံစည္တက္ၾကသည္။
" သင့္ကိုတိုက္ခိုက္ေနေသာ ရန္သူထက္ သင့္အနားမွာ
ဝိုင္ဝန္းေျမႇာက့္ပင့္ေနသာ လူေတြကို ေၾကာက္ပါ "
စာအုပ္တစ္အုပ္ထဲတြင္ဖတ္ဖူးခဲ့ေသာ သတိေပးစကားျဖစ္ပါသည္။
မည္သူေျပာခဲ့သည္ဆိုတာကိုေတာ့ အတိက်မမွတ္မိေတာ့ေပ။
မိမိကို တိုက္ခက္ေနေသာ ရန္သူကို မိမိကသိ၍ ႀကိဳတင္ကာကြယ္ျခင္း ျပဳလုပ္ႏိုင္ေသာ္လည္း၊ မိမိ၏အနားတြင္
ဝိုင္းဝန္းေျမႇာက္ပင့္ ေျပာဆိုေနၾကသူမ်ားကိုေတာ့ ရန္သူေလာ၊
မိတ္ေဆြေလာ ခြဲျခားလို႔ မရႏိုင္ေပ။ ထိုကဲ့သို႔ မိမိအားေျမႇာက္ပင့္
ေျပာဆိုၾကသူမ်ားသည္ ေဘာလီေဘာ ပုတ္သလိုမိမိအား
အျမင့္သို႔ပို႔သလိုလိုႏွင့္ အျမင့္ေရာက္မွ ေအာက္ကို ပုတ္ခ်ၾကမည့္
သူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။
မည္သည့္လုပ္ငန္းခြင္မ်ဳိးတြင္မဆို အၿပံဳးကိုတန္ဆာဆင္ၿပီး
အတြင္းစိတ္ပုပ္ၾကသူမ်ားကို အနည္းနဲ႔အမ်ား ေတြ႕ၾကရမည္သာျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မိမိႏွင့္ ေန႔စဥ္တဒူဝ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေနရေသာ လူမ်ားကို မိတ္ေဆြေလာ၊ ရန္သူေလာ
ခြဲျခားသိျမင္ႏိုင္ဖို႔လိုအပ္ေပသည္။ မိမိေဘးနားတြင္ ဝိုင္းဝန္းေျမႇာက္ပင့္ ေနသူမ်ားကို သတိထားၿပီး မိတ္ေဆြစစ္ကို
ရွာေဖြေပါင္းသင္းတက္ၾကႏိုင္ေစဖို႔ ရည္ရြယ္၍ ဤ ေဆာင္းပါးတိုေလးအား
တင္ျပလိုက္ရျခင္းျဖစ္ပါသည္။
မိမိေဘးနားမွာ အၿပံဳးေတြေဝေဝဆာဆာႏွင့္ ေျမႇာက္ပင့္ေျပာဆိုလာလွ်င္ ထိုသူကို သတိထားဖို႔လိုအပ္ေနၿပီဆိုေသာ
အေတြးတစ္ခု ၊ သတိတစ္ခု ရႏိုင္ၾကပါေစဗ်ာ...
ဖတ္႐ွဴေပးပါေသာ စာဖတ္သူ စတီးမစ္ မိသားစုဝင္မ်ားအား
အထူးေက်းဇူးတင္လွ်က္
Photos >>Pexels
ကိုကိုမိုးဟိန္း
သစ္အယ္သီး
Author - KoKoMoeHein @myanmarkoko